Madonna z dzieciątkiem

Tadam! skończyłam, jeszcze tylko wyprać i oprawić.

Rozmiar haftu 26x16 cm, ale jaka to kanwa? - nie mam pojęcia. to jeszcze ze starych zapasów, naliczyłam 60 ściegów na 10 cm. Szyłam czarną Ariadną w trzy nitki,zużyłam 2 pasemka.
Mam teraz w planach jeszcze dwa obrazki w tym samych stylu, a potem cały tryptyk ozdobi pokój mojej mamy. Muszę się tylko zaopatrzyć w czarną mulinę, no i chęci do pracy.
A żeby się mi nie nudziło, robię w końcu coś dla siebie - biały letni sweterek. Mam już cały tył:

i większą cześć przodu. Może zdążę, zanim się skończy lato......

Piernik bez miodu i fasolka

Zrobiło się chłodniej, więc jest z powrotem ochota na pieczenie, gotowanie i robótki. Upiekłam ulubione ciasto mojego syna, tak bardzo je lubi, że nawet nie daje mu porządnie ostygnąć - na szczęście nie kończy się to bólem brzucha :)...

Zdjęcie nie jest dobre, mam do dyspozycji tylko aparat w komórce, niestety.....
I przepis:
3 jajka, 3/4 szklanki dżemu z czarnej porzeczki, 1 szklanka cukru, 1 szklanka mleka, 2 szklanki mąki,
1/2 szklanki oleju, cukier wanilinowy, po 1 łyżeczce sody, cynamonu i kakao.
Wszystkie składniki dokładnie wymieszać

i nie przejmować się kolorem ciasta, który nie jest zbyt ładny i apetyczny.... a i dżemu z porzeczki można dać mniej lub więcej, po prostu ile mamy w słoiczku.
Wylać ciasto na długą wąską brytfankę, natłuszczoną i dokładnie wysypana bułką tartą. Ponieważ takowej nie mam, piekę w dwóch krótkich keksówkach

Piec w dobrze nagrzanym piekarniku, minimum 40 min do 1 godziny. Przez te 40 minut absolutnie i pod żadnym pozorem nie otwierać piekarnika !!!!! Później można sobie sprawdzić patyczkiem, czy się całe upiekło. Lubi sobie popękać na wierzchu

Po wyjęciu i ostudzeniu można je polać czekoladą lub lukrem, albo przełożyć ulubiona masą.
Ale na takie operacje u mnie w domu nie ma szans........ nie z tym ciastem.
Robiłam też dzisiaj fasolkę szparagową do słoików

2 kg fasolki w dowolnym kolorze pokroić na małe kawałki i obgotować w odzie z sola i kwaskiem cytrynowym, tak żeby pozostała twarda. 0,5 kilo cebuli pokroić w pół-talarki, a 0,5 kilo marchewki zetrzeć na tarce na grubych oczkach. Cebule z marchewka poddusić w 1 szklance oleju na półmiękko.
Z 2 litrów wody, 1 łyżki soli, 1 łyżki pieprzu i 2 małych koncentratów pomidorowych ugotować zalewę.
Wszystko połączyć razem, nakładać do słoików i pasteryzować 30 minut.
Można taka fasolkę użyć do zupy jarzynowej lub gulaszu, albo jako ciepły dodatek do drugiego dania, albo jako samodzielne jarskie danie.




  

To i owo

Zgodnie z tytułem będzie dziś różnorodnie. O pogodzie tylko tyle,że daje się mi we znaki, ale cóż, trudno, takie uroki tej pory roku. Aby "do Hanki", czyli jeszcze tydzień, potem już "zimne noce i ranki" przyniosą ulgę i odpoczynek od upału :)
Ponieważ lato, to kwitnie u nas w domu działalność przetwórcza. Co się da i na co jest zapotrzebowanie pakujemy do słoików. Trochę się ograniczyłyśmy w tym roku - tylko te przetwory, które "zeszły" są uzupełniane. A tak wygląda nasz regał na przetwory - cztery solidne półki i 3 metry długości:

 Do jesieni braknie na nim miejsca ......... ale za to jak się przyjemnie w zimie przynosi te słoiczki........
Z oczywistego braku czasu na robótki mogę pokazać niewielki postęp w haftowaniu, troszkę udało się dziś popracować nad obrazkiem, może do końca miesiąca uda się dokończyć ....

I jeszcze niedzielne ciasto - placek z porzeczkami, który piekę raz w roku.

Tylko takie zdjęcie na gorąco po wyjęciu, nie zdążyłam zrobić przekrojonego, już go nie ma......
A oto przepis:
0,75 l czerwonych porzeczek, 25 dkg miękkiego masła lub margaryny, 25 dkg cukru, 22 dkg mąki pszennej, 15 dkg maki ziemniaczanej, 2 łyżeczki proszku do pieczenia, 6 jajek, 2 łyżki cukru wanilinowego.
Porzeczki oczyścić i wysuszyć. Masło utrzeć z 15 dkg cukru i 1 łyżką cukru wanilinowego na pianę. 20 dkg mąki pszennej wymieszać z 10 dkg mąki ziemniaczanej i proszkiem do pieczenia.Wyrobić ciasto, dodając stopniowo do masy maślanej mąkę i 4 jajka naprzemiennie.
Piekarnik nagrzać do 200 st.C. Blaszkę 30x40 cm dobrze natłuścić i wyłożyć papierem. Rozsmarować ciasto, podpiec ok. 20 min., posypać porzeczkami i piec jeszcze przez 10 min. W tym czasie z pozostałych składników zrobić ciasto biszkoptowe, wylać je na porzeczki i piec dalsze 15 min.
Po wystudzeniu posypać cukrem pudrem. Najlepsze do zjedzenia dopiero na drugi dzień, bo wtedy nie będzie przeraźliwie kwaśne, tylko przyjemnie kwaskowe :)

Krzyżyki - reaktywacja

Wróciłam do wyszywania krzyżykami i z radością stwierdzam, ze pomimo wielu lat przerwy pamiętam , jak się to robi. Huuura!!! Zdążyłam tylko zapomnieć, jak to wciąga, jak łatwo przesiedzieć pół nocy - no bo to jeszcze kilka krzyżyków, bo jeszcze dokończę nitkę, itp., itd........
A to efekt dotychczasowej pracy

Już widać, co to będzie.... chodził ten wzór za mną od dawna, a schemat znalazłam tutaj na stylowych .
Dla mnie to prawdziwa kopalnia wzorów i pomysłów. Jeśli zechcę zrobić wszystko, co sobie tam kolekcjonowałam, to mam zajęcie na 20 lat, co najmniej :)
Moja córa się niezwykle interesuje, co robię, stoi przy mnie i patrzy, a co wiecej - ona się chce nauczyc!
No.... zobaczymy, może akurat.... fajnie jest się czymś pasjonować razem z najbliższymi.

Słoneczna letnia wymianka

Bardzo się mi spodobała ta wymiankowa zabawa na maranciakach- wymyślanie prezentu dla kogoś w gruncie rzeczy mało znanego, ten dreszczyk emocji - spodoba się czy nie, no i oczywiście oczekiwanie - co też ja dostanę.
A teraz będzie sporo zdjęć - najpierw co sama zrobiłam dla Eluni.
Zgodnie z tematem wymianki - miało być coś w żółtym kolorze, więc powstał taki zamotek:

Nie mam młynka dziewiarskiego, dlatego zrobiłam paseczek z 7 oczek na maszynie i w środek wszyłam podłużne żółte korale. Materiał to kordonek Altin basak.

Lato zawsze kojarzy się mi z ziołami - dołączyłam laleczkę do suszenia ziół z zawartością dla ładnego zapachu.

A ponieważ ostatnio zupełnie mnie zafiksowało na lasowiackie wzory, powstała taka zakładka

Dołączyłam jeszcze wiklinowy okrągły kuferek, no i oczywiście trochę słodyczy.

Mam nadzieję, że to wszystko razem naprawdę spodobało się mojej wylosowance.
A teraz - uwaga, uwaga- cuda, które ja dostałam od Bogusi. Zdjęcia są też jej autorstwa.

Wszystko budzi zachwyt, szczególny frywolitka, moje marzenie.

Urodzinowy tort

Nadeszła ta wiekopomna chwila :) moja córcia skończyła 5 lat. Z tej okazji popełniłam taki oto tort

Oczywiście na środku była jeszcze cyfra-świeczka.
A dla zainteresowanych przepis, na tortownicę o średnicy 26 cm.
175 g miękkiego masła, 200 g cukru, 3 jajka, 300 g mąki, 2 łyżeczki proszku do pieczenia, 100 g zmielonych migdałów, 3 łyżki cukru waniliowego, 3 łyżki żelatyny, 3/4 l śmietany kremówki.
Piekarnik nagrzać do temp. 180 st.C., dno tortownicy posmarować masłem. migdały wymieszać z 2 łyżkami cukru waniliowego. Masło utrzeć z cukrem i jajkami na puszystą masę, nadal ucierając dodawać stopniowo mąkę z proszkiem do pieczenia. 1/4 cista rozsmarować na dnie tortownicy, posypać 1/4 migdałów z cukrem, piec przez 25 min. W ten sposób upiec jeszcze 3 krążki, z tym że ostatni po 20min. pieczenia wyjąc, poprzekrawać po przekątnej na trójkąty i potem dopiec do zrumienienia.
Żelatynę rozpuścić w minimalnej ilości wody, wystudzić. Śmietanę ubić z łyżką cukru waniliowego, ewentualnie dosłodzić do smaku, dodać żelatynę. Przełożyć śmietaną krążki toru, wierzch ozdobić jak na zdjęciu. Schłodzić.
Ciasto jest łatwe i smaczne, cały dowcip polega na tej trochę nietypowej dekoracji. W moich zbiorach kulinarnych widnieje pod nazwą "tort niebiański", osobiście uważam, że ta nazwa to tak trochę na wyrost, znam kilka tortów, które bardziej zasługują na ten przymiotnik.

Kiedyś Jan Sztaudynger napisał "nikt by nie wiedział, że czas leci........... gdyby nie dzieci". Miał rację - 5 lat zleciało nie wiadomo kiedy. I wspomnienia są ciągle żywe, jakby to było niedawno, może nie wczoraj, ale kilka dni wcześniej. Takie same upały jak ostatnio, niepewność, więcej strachu niż radości - tygodnie w szpitalu, czekanie, żeby Mała zaczęła przybierać na wadze. Nawet takie drobiazgi, jak to, ze nie miałam ją w co ubrać, bo wszystko było za duże, a najmniejszy pampers sięgał jej pod pachy i z drugiej strony do kolan.
Że szpitalną bransoletkę musieli jej założyć na nóżkę, żeby nie spadała. O, takie zdjęcie jej zrobiłam, kiedy pierwszy raz zaczęła krzyczeć i kopać jak każdy niemowlak

Miała już wtedy 2 tygodnie i ważyła całe 2 kilo. Mój najprawdziwszy cud....